اعوذبالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم الحمد لله رب العالمین والصلاه والسلام علی سید الانام العبد الموید الرسول المسدد حبیب اله الاحمد ابوالقاسم مصطفی محمد صل الله الله علیه واله وسلم
السلام علیک یا ابا عبد الله السلام وعلیک یابن الرسول الله السلام علیک یابن امیر المومنین و ابن سید الوصیین السلام علیک یابن فاطمه الزهرا سیده النساء العالمین
شد نمایان هلال ماه ماتم ماه خون ماه غم ماه محرم
اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره ،مع ولیه الامام المهدی من آل محمد علیهم السلام
اللهم العن قتله الحسین علیه السلام
نبی الرحمه سید المرسیلین فرمودند حسین منی و انا من حسین یک جمله و یک دنیا معنا
تحلیل این حدیث شریف نبوی زیر بنا وفنداسیون بنای معرفتی ما خواهد بود حسین منی یعنی حسین از من است این از بعد مادی و فرشی یعنی حسین فرزند دختر من است ابتدا خداوند دختری مثل فاطمه زهرا خیل کثیر کوثر را هدیه به نبی مکرم و از ثمره انا اعطیناک الکوثر در سال سوم و یا چهارم هجری در مدینه
حسین را روشنی بخش چشمان خاندان نبوت قرار داد واین گونه حسین از بعد جسمانی ازپیامبر است و از بعد معنوی و ملکوتی نیزبه حسین هر چه داده شد از طریق منبع فیض رسول مکرم اسلام بوده است
پس خلاصه کلام این است که حسین منی یعنی حسین از من است معنا و مفهوم تا حدودی معین ومشخص گردید
و اما بعد انا من حسین ومن از حسین هستم نکته ومعنا ومفهوم این کلام نشانه دهنده قیام خامس آل عبا
ابی عبد الله در عصر تاسوعا بیان فرمودند انی احب الصلاه وتلاوه الکتاب
نماز و قران
در بین پول های کاغذی مانند ریال دلار دینار یورو دارای یک تکه نخ هستند که اگر اون نخ نباشه اون پول با تمام قدرت مالیش هیچ ارزشی نداره و بی ارزش و یک تکه کاغذ است و اسلام بدون نمار یعنی هیچ نمازی که در قران انقدر درباره ان وصف و سفارش شده که ساعتها را می توان درباره ان بحث نمود
خداوند زمانی که وعده خیل کثیر را به حضرت خاتم المرسلین داد فرمود فصل نماز بخوان خداوند وقتی میخواهد به انسان وعده یاد بدهد می فرماید اقم الصلاه لذکری نمار را برای یاد من بخوان
وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْرى لِلذَّاکِرینَ (114)
أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلى غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً (78)
إِنَّنی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری (14)
اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ (45)
یا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ اصْبِرْ عَلى ما أَصابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (17)
و در دو طرف روز [=اول و آخر آن] و نخستین ساعات شب نماز را برپا دار، زیرا خوبیها بدیها را از میان مىبرد. این براى پندگیرندگان، پندى است.
نماز را از زوال آفتاب تا نهایت تاریکى شب برپادار، و [نیز] نماز صبح را، زیرا نماز صبح همواره [مقرون با] حضور [فرشتگان] است.
منم، من، خدایى که جز من خدایى نیست، پس مرا پرستش کن و به یاد من نماز برپا دار.
آنچه از کتاب به سوى تو وحى شده است بخوان، و نماز را برپا دار، که نماز از کار زشت و ناپسند بازمىدارد، و قطعاً یاد خدا بالاتر است، و خدا مىداند چه مىکنید.
اى پسرک من، نماز را برپا دار و به کار پسندیده وادار و از کار ناپسند باز دار، و بر آسیبى که بر تو وارد آمده است شکیبا باش. این [حاکى] از عزم [و اراده تو در] امور است
.jpg)
.jpg)
